بیشتر وقتا وقتی حرف از مهربونیه اسلام به میون میاد هستن کسایی که میگن:اگه اسلام اینقدر مهربونه چرا گفته زناتونو بزنین؟دین مبین اسلام دین صلح و دوستی و آرامشه.مگه میشه بی دلیل و منطق همچین حرفی بزنه؟با نگاهی گذرا به چند تا تفسیر جواب این سوالو پیدا کردم.قران تو آیه ی 34 سوره ی نساء در این مورد بحث کرده:
الِّرجالُ قوّامونَ علی النِّساءِ بِما فَضَّل اللهُ بَعضَهَُم علی بعضٍ وَبِما اَنفَقوا مِن اَموالِهِم فَالصّالحاتُ قنِتتٌ حافظاتٌ للغَیبِ بِما حَفِظَ اللهُ و الّتی تَخافونَ نُشوزَهُنَّ فَعِظوهُنَّ و اهجُروهُنَّ فی المَضاجِعِ واضرِبوهُنَّ فاِن اَطَعنَکُم فَلا تَبغوا عَلَیهِنَّ سَبیلاً اِنَّ اللهَ کانَ علیّاً کَبیراً.
مردان سرپرست زنان هستند و تمام شئون آنها را از تدبیر و اداره ی زندگی و تامین امور تعلیم و تربیت آنها بر عهده دارند.این سرپرستی به خاطر موقعیت جسمی و روحی و به خاطر نفقه و پرداخت مهریه ی آنها نیز هست.
زنان در برابر وظایفی که در خانواده به عهده دارند دو دسته اند:
1-زنان صالح که در برابر نظام خانواده تسلیم و متعهد میباشند.آنها در حضور و غیبت شوهر امین هستند و حفظ الغیب می کنند.یعنی از نظر مالی و عفّت و در حفظ اسرار او خیانت نمی ورزند و در برابر حقوقی که خدا برای آنها قائل شده(بما حفظ الله)وظایف خود را به خوبی انجام می دهند.مردان موظفند این گونه زنان را بسیار گرامی دارند.
2-زنانی که از وظایف خود سرپیچی کرده و ناسازگاری میکنند.چه در مال و چه در عفت.در مقابل چنین زنی چه باید کرد؟

این آیه مسئولیتی میدهد که چند مرحله دارد تا زن سازگار شود یا اگر نشد طلاقش دهند:
1-وَالّلاتی تَخافونَ نُشوزَهُنّ...
زنانی که از سرکشی و طغیان آنها می ترسید پندشان دهید تا بلکه با تذکرهای دوستانه دست از خلاف بردارند.
2-َاهجُروهُنَّ فی المَضاجِع...
در صورتیکه نصیحت ها سودی نداد در بستر از آنها دوری کنید تا با این بی اعتنایی و رو گردانی شما روحیه ی آنها متأثر شده به سازش برگردند.

 
منابع: تفسیر نمونه؛ تفسیر المیزان؛ تفسیر نسیم حیات؛ الکاشف؛ تفسیر مجمع البیان  

                                                                                                                                                          ادامه دارد.....

نوشته شده توسط : نرگس

نظرات ديگران [ نظر]