جايي که راه نيست خدا راه مي گشايد
سلاماز مطالب زيباي شما استفاده كرديم مرسي
زندگي مثل يه جاده است که انسان توي اين جاده مي دوه راه مي ره ويا حتي مي ايسته گاهي اوقات اين جاده سبزو خرمه واون موقع هاست که زندگي به کام آدمه و بعضي موقع ها بيابان برهوت . پيش مياد که کوه حوالي جاده ريزش کنه وجاده مسدود بشه .يه انسان عاقل با تلاش خود از سنگريزه ها شروع مي کنه وبعد موفق به برداشتن سنگ هاي بزرگ مي شه واين مانع رو از بين مي بره . هر پديده اي که اتفاق مي افته هر لحظه اش توي زندگي يه برکته .يه برکتي که خداي مهربون به ما عطا مي کنه بايد اين برکت ها رو ببينيم واون ها رو بپذيريم بايد مشکل ها رو بصورت برکت ببينيم و اون وقته که خودشون خود به خود از مسير زندگي مون منحرف مي شن وبه ته دره سقوط مي کنن و خدا در تک تک اين لحظات در کنار ماست ودست ما تودستشهترس و عشق تو کمند لطف ماست
زير هر يا رب تو لبيک ماستموفق باشيد
موفق باشيد